Sarıyer' de bir sokak şenliği düzenlemiştik. Bende el emeği göz nuru yaptığım takılardan oluşan bir stand açtım. Çektiğim fotoğrafları da paylaşmayı çok istiyordum. Masamın arkasındaki duvara iki çivi çakıp bir çamaşır ipi gerdim. Ve fotoğraflarımı bu ipe mandal yardımı ile asmaya başladım. Dört, beş fotoğraf asmıştım ki birden arkamdan tuhaf sesler gelmeye başladı. Arkamı dönüp baktığımda tekerlekli sandalye 16-17 yaşlarında çok sevimli bir kız gördüm. Son astığım fotoğrafı bağırarak, eliyle işaret ediyordu. Fotoğrafı astığım yerden çıkararak ona götürdüm. Biraz ciddileşti fotoğrafa uzun uzun baktı. Sonra yüzünde kocaman bir gülümseme ile bana geri verdi. Uzun zamandır gözleri sevgiyle bakan birini görmemiştim. Yerine asmamı işaret etti. Evet Tuğçe ile karşılaşmamız bu şekilde oldu. Beğendiği fotoğraf onun için çok anlamlıydı. Bisiklet kullanan el ele tutuşmuş bir çift. Kendisi yürüyemiyor , bisiklete binemiyordu. Ama bana söz verdi bir gün yürüyecek ve ikimizde bisiklete bineceğiz . Umarım sizde bu fotoğrafımı Tuğçe kadar çok seversiniz...
2 yorum:
canım arkadaşım ,sen bir başkasın..
fotoğraf çok güzel.çok beğendim.tebrik ederim.ve umarım bir gün Tuğçe verdiği sözü tutabilir ve yürür.sevgiler...
Yorum Gönder