Keyifli bi akşam

Akşam yemeğimizi yedikten sonra eşimin  maçı vardı formalarını giydi onu öyle görünce ben üşüdüm :)  Hava çok soğuktu , erkekleri anlamakta zorluk çekiyorum. Buz gibi bir havada sıcacık evinde oturmak , çayını yudumlamak varken  bir topun peşinde koşmak bana pek akıllıca gelmedi çılgınlıktı bu. Hasta olacak diye korkuyorum. Eşim gider gitmez yengemle kalıp çıkardığımız kestiğimiz kumaşımı makinada dikmeye başladım. Henüz düz dikmekte bile zorlandığımdan dolayı önce kırmızı iple teğelledim ve onu takip ederek diktim.  Öyle kaptırdım ki kendimi saatin nasıl geçtiğini anlamadım. Bir tanede siyah iç elbisesi diktim. Elbiseler çok kısa , boyum uzun olduğu için bana daha da kısa oluyor ve tunik gibi duruyor. Bu sebeple bu iç elbise beni kurtaracak gibi görünüyor. Kalıp ile elbise dikmenin farkını anladım. Bi sorunum varki etek ucunu kıvırdığımda birbirine eşitleyemiyorum. Zamanla inşallah onu yapmayıda başarıcam :) İşim tam bitmişti ki zil çaldı eşim geldi.  90 dakikaya bir elbise, bir iç etek sığdırdım :)  2-0 öndeyim.  Daha sonra çayımızı demleyip, çekirdeklerimizi çıtlatmaya ve İstanbul'un Altınlarını izlemeye başladık. Bu diziyi şiddetle tavsiye ediyorum. Geçen sezon izlediğim bir çok diziyi bıraktım. Sürekli ağlayan, şiddet gören kadınları izlemekten çok sıkıldım . Gülmeyi unuttuğumuz şu günlerde bu dizi ilaç gibi geldi bana. Haluk Bilginer ve Demet Akbağ' ın performansına hayranım. Tabi birde Fahri ' ye çok gülüyorum. Espriler zekice .Bu arada Demet Akbağ' ın dizideki evine de bayılıyorum. Tam hayalini kurduğum şekilde dekore edilmiş. Yavaş yavaş evimizdeki eşyaları aksesuarları  değiştirmeye başladım bile :)