Kar yağdı

Her yer bembeyaz çok güzel,  içimde çocuksu bi sevinç var. Öyle güzel yağıyor  ki lapa lapa. İstanbul beyaz nazlı bir gelin gibi. İşten çıkarken endişelerim vardı  eve gideceğiz trafik felakettir diye düşünüyordum. Korktuğum gibi olmadı yarım saat gecikmeli evime varabildim. Ama bazı arkadaşlarım 17.00 te çıkıp saat 22.00 de evlerine varabilmişler. Evime vardığımda eşimle biraz kar topu oynadık. Eşim güney çocuğu olduğu için kar görmeye hasret kalmış. İlk defa arabamın üzerinde bu kadar kar gördüm diyor. Eve girelim derken baktık iki afacan bahçede kardan adam yapıyorlar. Görmeniz gerekir siz sıkıcı toplantılara katılıyor, bir şehri belki de bir ülkeyi yönetiyorsunuz. Ama o an onlar dünyanın en önemli işini yapıyorlar. Kardan adam yapıyorlar.  Aman Allahım bir özen , bir ciddiyet  görmeniz lazım. Baktım kardan adamın gözleri burnu yok. Hemen eve çıktım onlara havuç ve gözler içinde zeytin getirdim. Öyle sevindiler ki . Bende onlar mutlu olduğu için mutlu oldum. Aklıma kendi çocukluğum geldi  kar yağdığında tüm gün dışarda oynamak isterdim. Eğer hasta isem dışarı çıkmam yasaktı. Ama babam bir leğenin içine kar doldurur getirir evde yapardım kardan adamımı. Sonrada buzdolabına koyardık. Çocuklardan öğreneceğimiz ne kadar çok şey var aslında. İlk önce paylaşmayı öğrenmeliyiz galiba. Onların dünyaları o kadar güzel ki tertemiz, pırıl pırıl. Küçük mutluluklar onların. Umutlar, hayaller onların.  Bizlerse  büyüdük artık ama içimde bir yerlerde bir çocuk hala kardan adam yapıyor . Sizin ki de yapıyor mu ?